Nie masz uprawnień do wyświetlenia tego obiektu. Aby poprosić o dostęp do niego, wypełnij poniższe pola.
[b.m.], 1574 r.
rękopis
Kopia ordynacji wydanej dla obu kancelarii koronnych – większej i mniejszej. Regulowała ona zasady wystawiania dokumentów. Zgodnie z nią wszystkie dokumenty dotyczące przekazania w dożywocie lub dzierżawę dóbr królewskich musiały być podpisane przez króla. Dokumenty odnoszące się do skarbu i dochodów stołu królewskiego powinny być podpisywane przez podskarbiego lub pisarza skarbowego. Obaj pieczętarze mieli odpowiadać za kontrolę zgodności dokumentów wydawanych z kancelarii z obowiązującym prawem i prowadzenie rejestru tychże dokumentów. Instrukcja odnosiła się też do funkcjonowania sądu królewskiego. Podkreślano, że udział w jego obradach powinni brać kanclerz, podkanclerzy lub referendarz. Urzędnicy kancelarii byli odpowiedzialni za właściwe publikowanie dekretów i wpisywanie ich do ksiąg dekretowych prowadzonych w obu kancelariach. W wypadku różnicy zdań wśród wchodzących w skład sądu senatorów spoczywał na nich obowiązek zreferowania danej sprawy królowi, by mógł podjąć wiążącą decyzję. Dekrety musiały być podpisane przez kanclerza lub podkanclerzego. Kanclerz i podkanclerzy nie mogli przygotowywać odpowiedzi na obce poselstwa bez konsultacji z senatorami rezydentami. Dokumenty, przy których wystawianiu naruszono te zasady, miały nie mieć mocy prawnej.
application/pdf
oai:repcyfr.pl:12951
łaciński
Sankt Petersburski Instytut Historii Rosyjskiej Akademii Nauk, Sankt Petersburg
kolekcja 32
karton 659, nr 1
Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki" w latach 2012-2017,
k. 56v.–57v.
25 wrz 2022
26 paź 2019
34
35
https://repcyfr.pl/publication/13135
RDF
OAI-PMH
Styl cytowania: Chicago ISO690
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji Rozumiem