Alexandri privilegium in coronatione
Kopia przywileju mielnickiego wydanego przez króla polskiego Aleksandra Jagiellończyka. Zgodnie z nim król nie mógł podejmować decyzji bez zgody senatu. W razie różnicy zdań miała przeważać opinia najwyższych godnością senatorów. Król tracił swobodne prawo mianowania senatorów. Powoływał, i to za zgodą senatu, tylko na zwolnione miejsca najniższe rangą. Wyższe godności senatorowie mieli obejmować drogą awansu zgodnie z hierarchią urzędów senatorskich. Senatorowie odpowiadali tylko przed senatem. Starostowie mieli podlegać miejscowym senatorom, którzy powinni kontrolować ich działalność. Król nie mógł z 1 grzywny srebra wybijać więcej monet niż równowartość 6 florenów węgierskich. Pilnować tego mieli dwaj senatorowie – jeden z ziemi krakowskiej i jeden z Wielkopolski. Przewidziano możliwość wypowiedzenia posłuszeństwa królowi, gdyby ten nie realizował decyzji senatu lub naruszył jego uprawnienia.
Mielnik, 25 X 1501 r.
rękopis
application/pdf
łaciński
Sankt Petersburski Instytut Historii Rosyjskiej Akademii Nauk, Sankt Petersburg
kolekcja 32
karton 659, nr 1
Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki" w latach 2012-2017,
k. 59v.–60v.
This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Citation style: Chicago ISO690